Սաշա Միլիվոևը - Բարի գալուստ պաշտոնական կայք

Սաշա Միլիվոևը (սերբերեն: Saša Milivojev) հայտնի գրող, բանաստեղծ, լրագրող և քաղաքական վերլուծաբան է...

Սերբիայում ամենահեղինակավոր սյունակագիրներից մեկն է, հինգ գրքերի և բազմաթիվ հոդվածների հեղինակ՝ տպագրված տարբեր օրաթերթերում: Նա «Դեղին տնից տղան» վեպի և քաղաքական ելույթների հեղինակն է: Նրա աշխատանքները թարգմանվել են շուրջ քսան լեզուներով ամբողջ աշխարհում:

Միլիվոևը ծնվել է 1986 թվականին Զրենյանինում (ՍՖՌՅ, Սերբիա), որտեղ իր բազմաթիվ տաղանդները զարգացրել է Երաժշտական գիմնազիայում: Նա երգել է Արդ Ֆիլհարմոնիկ նվագախմբում, Ռումինիա, Արթուր Հոնեգգերի «Թագավոր Դավիթ» օրատորիայում: Տասը տարի երաժշտությամբ զբաղվելուց հետո Միլիվոևը դիմեց Բելգրադի համալսարանի բանասիրության ֆակուլտետ, որտեղ նա հաջողակ ուսանող է սերբերեն լեզվի և գրականության մեջ: Նա չորս բանաստեղծությունների ժողովածուի հեղինակ է. «Հառաչի հետևում գտնվող գաղտնիքը» («Tajna iza Uzdaha», հրատարակված 2006 թվականին Narodna Knjiga, Բելգրադ), «Առաջին անգամ» («Prvi Put», հրատարակված 2008 թվականին Kulturno-Prosvetna Zajednica, Կրուշևաց, 2008), «Երբ կայծոռիկը հեռանում է» («Kad Svitac Odleti», սերբերեն, անգլերեն և արաբերեն, Filip Višnjić, Բելգրադ, 2010), «Աշխարհի ցավ» («Svetski bol», անգլերեն, սերբերեն և արաբերեն) և «Դեղին տնից տղան» վեպը: Նա նաև «Սիրային տապակ» («Ljubavni recePat», Kulturno-Prosvetna Zajednica, Կրուշևաց, 2010) գրքի հեղինակներից մեկն է: Միլիվոևն արժանացել է բազմաթիվ մրցանակների, և նրա բանաստեղծությունները ներառված են մի քանի բանաստեղծությունների անթոլոգիաներում, այդ թվում՝ «Պանոնյան ծովագալան» («Panonski Galeb»), «Ռուդնիչկա Վրելա» («Rudnička Vrela»), «Գարավի Սոկակ» («Garavi Sokak») և այլն: Որպես Սերբիայի բանաստեղծների միության «Բանաստեղծություն ՍՐԲ» անդամ, նա 2021 թվականին արժանացել է «Տարվա բանաստեղծություն» մրցանակին՝ «Աշխարհի ցավ» բանաստեղծության համար: Սաշայի բանաստեղծությունները տպագրվել են գրքում՝ Շվեյցարիայի Սերբ գրողների միության կողմից 2012:

2008 թվականից Միլիվոևը աշխատել է որպես «Պոգլեդի» սյունակի ներդրող «Պոլիտիկա» թերթում, իսկ 2009 թվականից սկսել է հոդվածներ գրել «Պրավդա» թերթում՝ զբաղվելով սերբ ժողովրդի նորագույն և ժամանակակից պատմության վերլուծական և սինթեզային հետազոտություններով: Պատերազմական հանցագործությունների թեմայով գրելու համար Միլիվոևը արժանացել է շատերի գովասանքին, բայց նաև քննադատվել է այն անձանց կողմից, որոնք չեն կիսում նրա քաղաքական տեսակետները և հաճախ մեղադրում են նրան ընթերցողներին մանիպուլացնելու և «ատելության խոսք» տարածելու մեջ: 2009 թվականին Միլիվոևի տեքստերը տպագրվել են շուրջ 3 միլիոն օրինակով տարբեր օրաթերթերում: 2008 և 2009 թվականներին նա եղել է Սերբիայում ամենահեղինակավոր սյունակագիրներից մեկը և քաղաքական մանիպուլյացիայի զոհ: Ստվերում գտնվելով, նա ազդեցություն է ունեցել քաղաքական ղեկավարության շատ կարևոր որոշումների վրա: Նրա գաղափարները քաղաքական գործիչների և գաղտնի ծառայությունների կողմից SMS-ների միջոցով գողացվում են: Օրինակ, Սաշա Միլիվոևը քաղաքական ծարավ գործադուլի գաղափարի ստեղծողն է և մասնագիտական վարկանիշի քանդողը: Նա զբաղվում է քաղաքական դրամատուրգիայով՝ թե գրականության մեջ և թե իրական կյանքում:

Նրա բանաստեղծական ձեռքբերումները երկու անգամ ներկայացվել են Բելգրադի հանդիսատեսին, էթնոգրաֆիկ թանգարանում, համագործակցելով հայտնի սերբական արտիստների հետ, ինչպիսիք են՝ Իսիդորա Բյելիца, Իվանա Ժիգոն, Ելենա Ժիգոն, Դալիբորկա Ստոյսիչ, Եվա Ռաս, Դանիել Պավլովիչ, Ժիզա Ստոյանովիչ, Զլատա Նումանագիչ, Բրանկա Վեսելինովիչ: Նրա բանաստեղծությունները արտասանվել են հայտնի դերասանուհիների կողմից՝ Սվետլանա Բոյկովիչ, Ռուզիցա Սոկիչ, Դանիցա Աչիմաց, Սնեժանա Սավիչ, Սուզանա Մանչիչ և այլն: Այս երիտասարդ հեղինակին աջակցել են նաև Օլյա Իվանյիցկին, Զդրավկո Շոտրան և Մարկո Նովակովիչը: Լրագրող և գրող Ռադա Սարատլիչը հրապարակավ խոսել է Սաշայի բանաստեղծությունների մասին նրա կարիերայի ամենասկզբում, երբ նա թատրոնի և գրական քննադատ Յովան Ցիրիլովի հովանավորն էր: Լրագրող Օլգա Ստոյանովիչը գրել է «Դեղին տնից տղան» վեպի գրախոսությունը, որը հրապարակվել է Սերբական գրողների միության գրական հանդեսում:

Առաջին օրինակները «Երբ կայծոռիկը հեռանում է» բանաստեղծությունների ժողովածուի՝ սերբերեն, անգլերեն և արաբերեն լեզուներով, նա ներկայացրել է ակադեմիկոս Վլադետա Յերոտիչին, Բելգրադի մուֆթի Մուհամեդ Յուսուֆսփահիչին և Ալեքսանդար Վուչիչին: Որպես բանաստեղծ և լրագրող՝ նա հաճախ է տեսվել դիվանագիտական շրջանակներում՝ որպես հյուր Բելգրադի դեսպանատներում:

2012 թվականին առաջին օրինակները «Դեղին տնից տղան» վեպի հեղինակը Սաշա Միլիվոևը նվիրել է Սերբիայի քաղաքական գործիչներին՝ վարչապետին և ոստիկանության նախարար Իվիցա Դաչիչին, Սերբիայի նախագահ Տոմիսլավ Նիկոլիչին, ինչպես նաև Նենադ Չանակին, Միլանկա Կարիչին, Օլիվեր Դուլիչին... Ռուսաստանի դեսպան Սերբիայում Ալեքսանդր Կոնուզինին, Ելենա Գուսկովային, պրոֆեսոր Ռադե Բոժովիչին և պրոֆեսոր Նեբոյշա Պայկիչին նույնպես ներկայացվել է նրա գիրքը: Հեղինակն անձամբ հանդիպել է Յուգոսլավիայի ժողովրդական բանակի լեգենդար գեներալ-լեյտենանտ Ստևան Միրքովիչի հետ՝ վեպի փոխանցման առիթով Կալեմեգդանում: Սաշա Միլիվոևը նաև գիրքը փոխանցել է Բելգիայի հանրային դատախազության դատավորին...

Չնայած տպագրվել է միայն 200 օրինակ՝ հեղինակի հաշվին, որպես գրականության ուսանող, «Դեղին տնից տղան» վեպը լայնորեն տարածվել է ամբողջ աշխարհում 2012 թվականին: Ընթերցողները և դիվանագիտական շրջանակները շոկի մեջ էին: Սաշա Միլիվոևի կենսագրությունում ամենակարևոր լրագրողները Տիմուր Բլոհինն և Յովանա Վուկոտիչն են, քանի որ նա նրանց համագործակցության միջոցով հասել է համաշխարհային մեդիա հաջողությունների: Նրա հարցազրույցը, որը տվել է «Ռուսաստանի ձայնին», թարգմանվել է անգլերեն, պորտուգալերեն, իսպաներեն, արաբերեն, գերմաներեն, լեհերեն, ռուսերեն, ֆրանսերեն, սերբերեն, ալբաներեն, թուրքերեն, հունգարերեն, մակեդոներեն... և տպագրվել է բրազիլական մամուլում, Սոմալիայում, Տորոնտոյի թերթերի առաջին էջում, այնուհետև նշանավոր լրատվամիջոցներում, ինչպիսիք են՝ «The Oslo Times», «Ukrainian Telegraph», «Armenia Today», «Republic of Srpska հեռուստատեսությունը», «Barometer» (Կիրգիզիա), «Bota Sot» (Ալբանիա), «Glas Srpske», «Rajoni Press» (Ալբանական տեղեկատվական գործակալություն), «Ukrainian Phrase», «Pravda» և «Blic» (Սերբիա), «Gazeta Shqiptare», «Srna» (Republic of Srpska տեղեկատվական գործակալություն), «Lajme Shqip» (Ալբանիա), «Dal» (Բելոռուս), «Beauty and Health» (Սերբիա), «Press Online» (Բոսնիա և Հերցեգովինա), «News Meeting» (Թուրքիա), «Franco da Rocca News», «Ruskije Novosti»... Հարցազրույցը տպագրվել է ամբողջ աշխարհի անթիվ ինտերնետային պորտալներում և թերթերում, և նաև ընդունվել է Վատիկանի կողմից: Հետագայում Պապ Բենեդիկտոս XVI-ն իր ելույթում աշխարհին կոչ արեց դեմ լինել օրգանների ապօրինի առևտրին:

Նրա բանաստեղծությունների սիրահարները ողջ աշխարհում են: Կահիրեի ընթերցողները ծանոթացան նրա բանաստեղծություններին 2010 թվականի մայիսին՝ նրա «Երբ կայծոռիկը հեռանում է» գրքով, մինչ նա մասնակցում էր տարբեր գրական հանդիպումներին, որտեղ հայտնի գրողները խոսում էին նրա մասին՝ Սոհա Զակի, Մոհամեդ Ռաֆի և Ալաա Ալ Ասվանի (աշխարհի ամենահայտնի գրողներից մեկը, ընդդիմադիր և քաղաքական շարժման «Կիֆայա» հիմնադիրներից մեկը):

Սաուդյան Արաբիայում լրագրողները գրում են նրա սիրո մասին Աստծուն; եգիպտական թերթերում («Al Akhbar» և «Shashati») Սաշա Միլիվոևը հիշատակվում է որպես հոգևոր թռիչքի և մեդիտացիայի գրող:

Նա ստուդիայում ձայնագրել է չորս երգեր՝ ծանր մետալ խմբի «Ալոգիա»-ի հետ համագործակցությամբ, նա երգել է իր սեփական երգերը:

2015 թվականին Դուբայի մամուլի ակումբը թվիթել է Սաշա Միլիվոևի լուսանկարը և արաբերեն տեքստ, որով պնդում է, որ նա «աշխարհի ամենանշանավոր սյունակագիրներից մեկն է»:

Անգլերեն և արաբերեն լեզուներով նրա բանաստեղծությունների գիրքը հետագայում տարավ Հնդկաստան, Բահրեյն, Նեպալ, Միացյալ Արաբական Էմիրություններ, Օման, Իրան, Լիբանան, Հորդանան, Սաուդյան Արաբիա, Քաթար, Քուվեյթ, Մարոկկո, Եգիպտոս, Թուրքիա, Չեխիա, Բուլղարիա, Հունաստան, Իտալիա, Պակիստան, Քենիա, Տանզանիա, Գերմանիա, Ադրբեջան, Ղազախստան, Սլովենիա, Սլովակիա, Չեռնոգորիա, Շրի Լանկա, Ռումինիա, Հունգարիա, Ֆրանսիա, Խորվաթիա, Բոսնիա և Հերցեգովինա, Եթովպիա, Մալդիվներ...

2020 թվականին պատվավոր եգիպտական «Horreyati» ամսագիրը հրատարակել է նրա հարցազրույցը արաբերեն, ինչպես նաև «Աշխարհի ցավ» բանաստեղծությունը: Եվ Եգիպտոսի ամենանշանավոր և առաջատար օրաթերթերից մեկը՝ «Al Dustour»-ը, հրապարակել է նրա երեք բանաստեղծությունները արաբերեն, տպաքանակով կես միլիոն օրինակ:

2021 թվականին նրա հարցազրույցը հրապարակվել է «Որտե՞ղ է սերբյան Բայրոնը գնացել: Սաշա Միլիվոևը բացառիկ է Դուբայից» վերնագրով: հայտնի սյունակում «ALO» (Alo.ba) օրաթերթում: Հռչակավոր գրող Իսիդորա Բյելիցան վաղուց արդեն Սաշա Միլիվոևին անվանել է «Սերբյան Բայրոն»:

2021 թվականի հունվարի 31-ի համարում Նիդերլանդների սերբական «Orange Star Magazine»-ը հրապարակել է նրա լուսանկարը կազմին և հարցազրույց՝ «Սաշա Միլիվոև - Արգելված, բայց դեռ հաջողակ» վերնագրով:

2021 թվականի հոկտեմբերին հեռուստաաստղ Սուզանա Մանչիչը հյուրընկալել է Սաշա Միլիվոևին իր «Սուզանինի ընտրություն» հաղորդման մեջ: Ծրագիրը հեռարձակվել է մի քանի մալուխային հեռուստաալիքներով Սերբիայում և տարածաշրջանում:

Նա բոլոր լեզուներով արգելվել է և հեռացվել Վիքիպեդիայից, ոչ ոք չի կարող ստեղծել հոդված նրա անունով որևէ լեզվով:

2022 թվականին նրա լուսանկարը, թերթի հատվածը, հարցազրույցը, որը հեղինակը տվել էր «Պրավդա» օրաթերթին 2009 թվականին «Դեղին տնից տղան» վեպի վերաբերյալ, կրկին հայտնվել է Բելառուսի ՍԲ հեռուստատեսության «Segodnya Today» պորտալում:

2023 թվականի օգոստոսին հեղինակը հայտնվել է Սերբիայի «Informer» հեռուստատեսության առավոտյան ծրագրում և ցնցել հեռուստադիտողներին «Դեղին տան» պատմություններով:

Սաշա Միլիվոևը ստացել է Միացյալ Արաբական Էմիրությունների մշակույթի նախարարության վկայական որպես նշանակալի հեղինակ և կենսաթոշակային բնակության թույլտվություն, «Ոսկե ID»: 2023 թվականից նա պաշտոնապես Դուբայի բնակիչ է:

Սաշա Միլիվոևը բեմի, հեռուստատեսության և կինոյի դերասանուհի Դանիցա Աչիմակի թոռն է:

Այս ամենի հետևանքով Սաշա Միլիվոևը մեծ խնդիրներ է ունեցել Սերբիայի մեդիայում խտրականության հետ, սակայն անհերքելի է, որ նա թողնում է անջնջելի հետք իր անվան և լուսանկարների միջոցով, որոնք անմիջապես ճանաչելի են Սերբիայում՝ իր հրատարակված գրքերի վերնագրերով նույնիսկ օգտագործվում են խաչբառներում...